191319141915191619181919192019211922192319241925

fot. Krzysztof Lisiak, materiały promocyjne Teatr Śląski w Katowicach

W dzisiejszym świecie za pieniądze można kupić właściwie wszystko: od rzeczy materialnych po uczucia i emocje. Ale czy można oszacować wartość ludzkiego życia? Czy w imię „większego dobra” człowiek jest w stanie poświęcić życie innego człowieka? I jakie w tym wszystkim miejsce zajmuje sprawiedliwość? Oto pytania, na które odpowiedzi można znaleźć w spektaklu autorstwa Friedricha Dürrenmatta pod tytułem „Wizyta starszej pani”
Do niewielkiego miasteczka Güllen (położonego gdzieś w Europie Środkowej) przyjeżdża Klara Zachanassian (Anna Polony) – obecnie najbogatsza kobieta świata, dawniej sponiewierana przez ukochanego i z hańbą opuszczająca miasto dziewczyna. Jej przyjazd jest wielkim wydarzeniem, ponieważ może całkowicie odmienić życie Gülleńczyków – wystarczy, że miliarderka podaruje na rzecz podupadłego miasteczka trochę pieniędzy. Klara ma jednak własne plany – szuka „sprawiedliwości” za dawne krzywdy, w związku z czym składa Gülleńczykom propozycję nie do odrzucenia: oferuje 1 miliard marek za zabicie Alfreda Illa (Wiesław Sławik). Mimo iż praworządni obywatele początkowo odrzucają propozycję, Klara wie, że zmiana decyzji jest tylko kwestią czasu… Joanna Garbarczyk

- Dziennik Teatralny Katowice

Klara Zachanassian to jedna z najciekawszych (i najtrudniejszych) kobiecych postaci, jakie przyniósł powojenny dramat. W realizacji Teatru Śląskiego w roli tej występuje gościnnie Anna Polony. Wielowymiarowość bohaterki pozwala jej na niemal dowolne żonglowanie nastrojem spektaklu. Jest to zarówno zimna, cyniczna dama, w detalach planująca zbrodnię, jak i zraniona nastolatka. Postać ta kumuluje w sobie mnóstwo emocji i to ona w dużej mierze strukturyzuje cały spektakl. Obsadzenie w tej roli Anny Polony było strzałem w dziesiątkę. Prowadzi swą bohaterkę w sposób niejednoznaczny i pozostawiający widzom swobodę własnej interpretacji.

- Barbara Englender Dziennik Teatralny Katowice

Magdalena Piekorz „Wizytą starszej pani” Dürrenmatta opowiedziała nam historię o ludziach wplątanych w matnię własnych sumień.
Swoją sceniczną interpretacją nie zlekceważyła litery dramatu, lecz wiernie „przepisała” Dürrenmatta z papieru na deski śląskiej sceny i, co ważniejsze, na głosy aktorów. Idąc za podszeptem, a w zasadzie wytycznymi autora, twórcy spektaklu świadomie obnażyli teatralność, rezygnując z realistycznych dekoracji i zmieniając je na oczach widzów. Na uwagę zasługuje sprawne manipulowanie światłem, dzięki któremu ogrywane były różne obszary sceny, wyznaczając tym samym kolejne przestrzenie akcji scenicznej. Funkcjonalna i pomysłowa scenografia Marcela Sławińskiego i Katarzyny Sobańskiej umożliwiła sprawne przejścia pomiędzy następującymi po sobie scenami…

- Edyta Walicka dla Dziennika Teatralnego